De wereld kwam er heel snel anders uit te zien door de maatregelen die zijn genomen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Het publieke leven werd stilgelegd, iedereen moest op zoek naar een ander ritme.
Nadat Arnhem van de schrik was bekomen, bloeiden er al overal initiatieven op om de kwetsbare mensen in onze samenleving te helpen, of een hart onder de riem te steken. Nog steeds worden er boodschappen gedaan, maaltijden gekookt en kaartjes gestuurd.
Dat de stad zich toonde van haar beste kant, bleek ook uit de hulplijn Voor elkaar in Arnhem, een gelegenheidssamenwerking van allerlei Arnhemse organisaties. Arnhemmers die geïsoleerd zijn geraakt door de coronacrisis kunnen bellen met een hulpvraag, of gewoon om even te kletsen. Er staan inmiddels tientallen vrijwilligers klaar.
Omdat ons project in Malburgen gedeeltelijk stil is komen te liggen, bekeken ook wij wat we wél kunnen doen in de huidige situatie. Al snel bleek dat we onze ervaring konden inzetten om de hulplijn breder toegankelijk te maken, óók voor mensen die de Nederlandse taal nog niet zo goed beheersen.
Door ons project in Malburgen hebben we inmiddels een netwerk opgebouwd dat we de afgelopen weken hebben ingezet. In onze zoektocht naar vrijwilligers, kwamen we al snel uit bij Karima Azoubay en Rehab Negila. Zij zijn nu full time beschikbaar voor hulpvragen in het Berbers en Arabisch. Kort daarna zijn daar via Rijnstad ook Turks sprekende vrijwilligers aan toegevoegd.
In nauwe samenwerking met het Stichting Welzijn Ouderen Arnhem (SWOA), Rijnstad, en Mantelzorg en Vrijwillige Thuiszorg (MVT) Arnhem, zijn er vertaalde folders verspreid. Ze liggen bij winkels en bijvoorbeeld de Voedselbank, maar ze worden ook via sociale media verspreid door Arnhemse moskeeën en verschillende stichtingen.
Hopelijk draagt de hulplijn er aan bij dat minder mensen in de knel komen. Tegelijkertijd laat de stad zo zien dat ze er is voor al haar inwoners. Als er dan toch iets positiefs zou kunnen voortkomen uit deze crisis, dan is het dat: we hebben gezien dat er onder Arnhemmers een grote bereidheid is om iets te doen voor een ander.